Warunki przetwarzania polietylenu Borstar

Przetwarzalność można oczywiście mierzyć różnymi metodami. Folie przeznaczone da większości opakowań są tradycyjnie tłoczone jako mieszanka polietylenów jedno- lub wielowarstwowo w celu dostosowania wyrobu do konkretnych potrzeb odbiorcy. Potrzeby te są zarówno związane z własnościami użytkowymi, takimi jak wytrzymałość mechaniczna, koszty, grubość oraz sztywność, jak również są związane z kwestiami marketingowymi, takimi jak choćby charakterystyka powierzchni, nadruk lub sztywność.

Możliwa do osiągnięcia wydajność linii produkcyjnej będzie zależeć od szeregu czynników, w tym od zachowania polimerów w procesie przetwarzania, łatwości nawijania folii, grubości folii, konstrukcji głowicy, siły wytłaczania i tempa chłodzenia.

Dla przykładu wydajność produkcji jest zwykle ograniczona prędkością nawijania dla stosunkowo cieńszych folii, a z drugiej strony szybkość chłodzenia ogranicza wydajność produkcji folii grubszych. Konwencjonalny LDPE jest ogólnie uznawany za najdogodniejszy do przetwarzania rodzaj polietylenu. Pozwala on uzyskać w większości przypadków najwyższe wskaźniki wydajności produkcji. Jest powszechnie zrozumiałe, że folie z czystego i typowego LLDPE lub ich bogate mieszanki z LDPE mogą być wytwarzane wyłącznie przy niższych wydajnościach tłoczenia. Dzieje się tak ze względu na występujące ograniczenia w stabilności balonu, ciśnienia lub szybkości chłodzenia.

Tymczasem polietylen Borstar nie zachowuje się w ten sposób. W przeciwieństwie do tradycyjnego LLDPE można się spodziewać, że przy wytłaczaniu mieszanki Borstar LLDPE z LDPE, a także czystego Borstar LLDPE osiągnie się tak samo wysoką lub nieznacznie niższą wydajność w porównaniu z LDPE. Innymi słowy, warto tu zaznaczyć, że dla folii o zwiększonej wytrzymałości typowa jest strata wydajności produkcji wynosząca 30 proc. przy stosowaniu bogatej mieszanki LLD/LDPE w porównaniu z samych LDPE. W oparciu o szereg przykładów wiadomo, że polietylen Borstar LLDPE może być przetwarzany w postaci czystej przy tych samych lub tylko maksymalnie o 10 proc. niższych wskaźnikach wydajności w porównaniu z czystym LDPE.

Warto na koniec wspomnieć o polietylenie wysokiej gęstości. Otóż wyroby z polietylenu HDPE Borstar należy przetwarzać w normalnych warunkach metodą wytłaczania z wysoką szyjką. Doświadczenia wykazują, że ze względu na bimodalny charakter lepsze wyniki uzyskuje się przy niższych temperaturach operacyjnych. Oba produkty są także często przetwarzane na liniach coex, np. w warstwach rdzeniowych lub w mieszankach z innym rodzajem polietylenu celem poprawy sztywności folii.

Przykładowy typ tworzywa Borstar FB3450 został zaprojektowany w ten sposób, by możliwe było stosowanie go w mieszankach z LDPE w proporcjach 5-25 proc. zawartości HDPE. Wykazuje on bardzo dobre własności homogenizacyjne z LDPE, dzięki czemu możliwe jest uzyskanie większego pocieniania, podwyższonej sztywności i korzystnej kurczliwości cieplnej.