Grubość folii, cechy powierzchniowe w metodach druku, kurczenie, przezroczystość, jednorodność i płaskość, udarność i sztywność, wytrzymałość temperaturowa oraz parametry barierowe to najbardziej istotne właściwości folii m.in. opakowaniowych. Dlatego warto je przybliżyć.Grubość folii i wahania grubości
Grubość folii jest ustalana w kalandrze poprzez dostawienie wałków. Grubość folii opakowaniowych zwykle mieści się w zakresie od 100 do 800 mikronów. W trakcie trwania procesu produkcji jest mierzona radiometrycznie, natomiast w laboratorium mechanicznie miernikiem grubości z powierzchniami stykowymi pod określoną siłą docisku.
Różnice grubości mogą pojawić się w kierunku poprzecznym i wzdłużnym oraz diagonalnym. Różnice w kierunku poprzecznym są generalnie regulowane przez systemy kompensacyjne istniejące w urządzeniu. Profil grubości jest polepszany poprzez takie środki, jak „bombaż wałkowy”, „roll bending” i „ograniczanie wałków” oraz urządzenia nadmuchowe. Różnice w kierunku wzdłużnym powstają z reguły w wyniku zbyt dużego luzu w łożyskach wałków kalandrujących, błędów w ruchu obrotowym lub wahań prędkości od ostatniego wałka kalandrującego.
Niezależnie od powyższego przyczyną mogą być również zróżnicowane obciążenia w szczelinie międzywałkowej. Ponadto mogą wystąpić tak zwane smugi płynięcia - liniowe zgrubienie ukośnie do kierunku biegu. Ze względu na różne załamywanie światła wzniesienia o grubości ok. 10 mikronów wpływają na optyczną jakość folii. Smugi płynięcia powstają w wyniku niejednorodności polimerowego stopu przed wałkami (Knet), którego przyczyną są z kolei wahania przepustowości i różnice temperatur. Obecne graniczne wartości dla wahań grubości różnych typów zastosowań wynoszą dla kalandrowanych folii z twardego PVC od 3 proc. do 10 proc. Z własnych wyników badań wynika, że różnice grubości są praktycznie niezależne od receptury.
Właściwości powierzchniowe w metodach druku
Folie z twardego PVC służą w zasadzie do produkcji druków o powierzchniach błyszczących, matowych i tłoczonych. Taką postać powierzchni uzyskuje się poprzez matową lub błyszczącą powierzchnię wałków i oddzielne urządzenie do wytłaczania, środki matujące w recepturze oraz prowadzenie temperatury na ostatnich wałkach kalandrujących i na wyjściu. Jednorodność powierzchni ma decydujące znaczenie zwłaszcza dla folii drukowych, ponieważ musi wykazać specyficzne właściwości dla różnych metod druku. Do sitodruku i druku offsetowego UV przeznaczone są folie błyszczące, matowe i tłoczone. W druku offsetowym farbami schnącymi oksydacyjnie stosuje się w szczególności folie matowe, a we wklęsłodruku przede wszystkim folie błyszczące.
Kurczenie folii
Kurczeniem nazywamy zmianę długości i szerokości folii wskutek działania ciepła. Na kurczenie mogą wpływać takie właściwości jak: prowadzenie temperatury i prędkości na wyjściu za kalandrem, dodatki wpływające na temperaturę szkła, dodatki wpływające na rozciąganie oraz środki konstrukcyjne mające na celu zmniejszenie relaksacji.
Przyczyna kurczenia leży w rozciąganiu się folii powyżej tak zwanej temperatury szkła, wyznaczającej relatywnie wąskie pasmo przejściowe pomiędzy twardością a elastycznością. W wyniku rozciągania łańcuchy cząsteczkowe zostają zorientowane, a następnie „zamrożone” po schłodzeniu poniżej temperatury szkła. Przy późniejszym ponownym podgrzaniu powyżej temperatury szkła zamrożone naprężenia są ponownie uwalniane, a łańcuchy cząsteczkowe odzyskują swoją pierwotnie istniejącą konfigurację. Powstające przy tym siły przywracające cofają początkową deformację.
