Wpływ tworzyw na oszczędność energii

Wpływ tworzyw na oszczędność… Istnieją bardzo duże korzyści płynące z wykorzystania tworzyw sztucznych do produkcji energii odnawialnej. Znaczący jest także wpływ zasobów odnawialnych na oszczędność energii.

Z raportu austriackiej agencji Denkstatt i stowarzyszenia PlasticsEurope wynika, że tworzywa sztuczne odgrywają coraz ważniejszą rolę w produkcji energii odnawialnej. Za jeden z wielu przykładów mogą tu posłużyć wykonane z polimerów łopaty wirników turbin wiatrowych czy też cienkowarstwowe ogniwa fotowoltaiczne, w których inne niż krzemowe półprzewodniki nadrukowane są na polimerowej folii.

Nowoczesne turbiny wiatrowe z tworzyw zmniejszają emisję gazów cieplarnianych, gdyż energia wiatru zastępuje prąd elektryczny, co daje oszczędności ponad 140 razy większe w odniesieniu do ilości wyemitowanych w fazie produkcji. Z kolei panele fotowoltaiczne także oznaczają zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych i przynoszą oszczędności 340 razy większe w odniesieniu do ilości wyemitowanych w fazie produkcji.

Jak zauważają autorzy raportu, trudny do przecenienia jest również wpływ zasobów odnawialnych na oszczędność energii oraz emisję gazów cieplarnianych.


Z zasobów odnawialnych produkować można dwie podstawowe kategorie tworzyw sztucznych.

Po pierwsze są to innowacyjne monomery, np. kwas polimlekowy stosowany do wytwarzania nowych i często biodegradowalnych polimerów, choćby PLA. Istniejące tu wyzwanie rynkowe polega na konkurowaniu pod względem opłacalności produkcji oraz dostosowaniu urządzeń do przetwórstwa tworzyw z wytwarzanymi obecnie masowymi tworzywami sztucznymi.

Druga kategoria polega na wytwarzaniu popularnych monomerów z etanolu pozyskanego ze źródeł odnawialnych. Będzie to m.in. etylen lub jego pochodne. Monomery te mogą być następnie wykorzystywane w istniejących zakładach polimeryzacyjnych wytwarzających szeroką gamę znanych odmian polietylenu. W obydwu przypadkach technologie chemiczne są już sprawdzone w praktyce, lecz czynnikiem decydującym dla ich dalszego stosowania będzie ilość nieodnawialnej energii zużytej w całym łańcuchu produkcyjnym.

Cały czas na znaczeniu zyskują też tworzywa sztuczne wykonane z biodegradowalnych polimerów uzyskanych ze źródeł odnawialnych. Przykłady opakowań wykonanych z PLA oraz ich porównanie z opakowaniami z PET wskazują na duży wpływ warunków produkcji, w szczególności struktury zużytej w procesie produkcji energii, tzw. koszyka energetycznego, produktów z PLA oraz na jeszcze większy wpływ sposobu zagospodarowania ich odpadów na ogólne wyniki dotyczące emisji gazów cieplarnianych w całym cyklu życia.

- Przy obecnych rozwiązaniach z zakresu gospodarki odpadami butelki PET przyczyniają się do emisji CO2 w stopniu mniejszym niż butelki wykonane z PLA. Jeśli plastikowe butelki nie będą składowane na wysypiskach, to wyniki mogą być zgoła odmienne. W zależności od zastosowanej metody zagospodarowania odpadów różnica pomiędzy minimalną i maksymalną emisją równoważnika CO2 może być znacząca – tłumaczą w swoim raporcie przedstawiciele Denkstatt.
Jeśli mowa już o tworzywach sztucznych wykonanych z etanolu pozyskanego ze źródeł odnawialnych, to warto zaznaczyć, że autorzy raportu przywołują badania dotyczące oceny poziomu emisji gazów cieplarnianych związanych z produkcją folii LDPE wytworzonej z etylenu pozyskanego ze źródeł odnawialnych jako podstawy do dalszego przetwarzania na biotworzywa. Za odniesienie przyjęto w badaniach folię LDPE wyprodukowaną na bazie paliw kopalnych.

Zdaniem ekspertów z Denkstatt potencjał tworzenia efektu cieplarnianego miał podobny, dość szeroki zakres. Jeżeli chodzi o LDPE pozyskany z zasobów odnawialnych, to ten wspomniany szeroki potencjał był wynikiem zastosowanych różnych surowców, np. kukurydzy, pszenicy, buraków cukrowych, trzciny cukrowej oraz zastosowanej metody przetwarzania odpadów. W przypadku folii LDPE wytworzonej na bazie paliw kopalnych owa potencjał był wynikiem różnych metod zagospodarowania odpadów.

Średnia przewaga folii polietylenowej wytworzonej na bazie zasobów odnawialnych wynosiła od 2 do 3 kg CO2 na kilogram polietylenu, w porównaniu do folii polietylenowej pozyskanej z zasobów kopalnych.

Czytaj więcej:
Ekologia 720