Zmiana nazwy to bardzo poważna decyzja biznesowa i pociąga za sobą wiele konsekwencji. Zmiana taka jest albo wynikiem rozwoju i nowej strategii firmy, albo koniecznością biznesową. Wpływ na nazewnictwo firm mają zmiany prawne lub własnościowe. Przytoczone przykłady prezentują sytuacje, w których zmiana nazwy była koniecznością.Zmiana nazwy wynikiem zmiany przepisów
Przynależność do Unii Europejskiej niesie za sobą wiele wymogów, między innymi dotyczących nazewnictwa firm. Zdarzają się sytuacje, gdy unijne przepisy wymuszają na firmach zmianę ich nazw. Zakaz używania w nazwie firm morfemów „eco” eko” i „bio” ma pozwolić konsumentom unikać pomyłek i pozwolić na wybór produktów naprawdę ekologicznych. Rozporządzenie unijne ma na względzie troskę o dobro konsumentów, jednak dla firm które wcześniej inwestowały w swoje marki, to kosztowna konieczność. W Polsce działało ponad 200 firm, które obejmował obowiązek zmiany nazwy.
W połowie 2007 roku Unia Europejska przyjęła rozporządzenie w sprawie produkcji żywności ekologicznej i oznakowania produktów ekologicznych. W ich świetle, nazwy zawierające „bio”, „eko” i „eco” mogą nosić tylko te firmy i towary, które posiadają odpowiednie certyfikaty potwierdzające ich „ekologiczność”. Wiele firm, takich jak na przykład Ekoland, stanęło przed koniecznością zmiany nazwy. Surowce, których używa firma do wytwarzania swoich produktów, nie pochodzą z certyfikowanych upraw ekologicznych, wobec czego używanie przedrostka „eko” było nieuprawnione. Ekoland poszedł „na łatwiznę” i zmiana nazwy polegała na usunięciu litery „o”. Graficzny znak towarowy tak przeprojektowano, że w dalszym ciągu można go odczytać jako Ekoland – w miejscu litery „o” wstawiono rysunek przekrojonego owocu cytrusowego. Inaczej było w wypadku firmy Biomlek. Firma całkiem zmieniła wizerunek, jako nazwę firmy stosuje obecnie markę swojego najbardziej znanego produktu – serka Bieluch. Inny producent artykułów spożywczych, Biogran, zmienił się natomiast w markę Grana. Zmiana nazwy firmom nie zaszkodziła, co więcej rebranding wykorzystały do rozwoju i ekspansji.
Nowe życie „złej” marki, nowa nazwa na przyszłość
Degussa to nazwa i marka międzynarodowego niemieckiego przedsiębiorstwa z branży chemicznej i metalowej. Nazwa firmy jest akronimem: Deutsche Gold und Silber Scheide Anstalt. Obecnie firma jest trzecim co do wielkości przedsiębiorstwem chemicznym w Niemczech. Jest także największym światowym producentem wyspecjalizowanych chemikaliów. W roku 2007 firma zmieniła jednak nazwę na Evonik Industries AG. Powodem zmiany był między innymi historyczny wizerunek marki.
Degussa powstała na bazie fabryki chemikaliów. Działalność firma rozpoczęła w 1843 roku. W latach 20. XX w. firma wykupiła większości udziałów w niemieckiej spółce akcyjnej Degesch. Dla historii marki jest to o tyle istotne, że Degesch w czasie II wojny światowej produkowała Cyklon B, gaz stosowany do mordowania ludzi w komorach obozów koncentracyjnych. W obozie w Auschwitz Cyklon B uśmiercił miliony Żydów. W piecach Degussy przetapiano również złote plomby wyrwane z zębów pomordowanych Żydów. W 2003 roku wybuchł skandal związany z udziałem firmy Degussa w projekcie budowy Pomnika Pomordowanych Żydów Europy. Firma była bowiem dostawcą środka Protectosil, służącego do ochrony pomnika przed graffiti. W związku z udziałem Degussy w prześladowaniach Żydów, organizacje żydowskie zażądały wycofania koncernu z udziału w inwestycji. Sprawa nabrała rozgłosu a nazwa marki złej renomy.
W 2003 udziały Degussa AG nabyła korporacja RAG Aktiengesellschaft. W kolejnym kroku w 2007 koncern wyodrębnił dział chemiczny tworząc nowe przedsiębiorstwo Evonik Industries AG. Degussa stała się jego działem i prowadzi działalność pod nazwą Evonik Degussa GmbH. Prawdopodobnie i ten zapis nazwy zniknie z dokumentów firmy. Na stronach Evonic trudno znaleźć historię marki Degussa i nikt oficjalnie nie mówi o powodach zmiany nazwy. Nowa nazwa nie ma negatywnych skojarzeń, a piłkarze obecnego mistrza Niemiec - Borussi Dortmund, z dumą noszą na piersi logo sponsora, którym jest Evonic.
