Jednym z większych problemów praktycznych pracodawców, związanych z zatrudnianiem cudzoziemców jest brak kompleksowej i spójnej regulacji prawnej dotyczącej zatrudniania cudzoziemców w Polsce. Obecnie w obrocie prawnym funkcjonuje kilkanaście ustaw i rozporządzeń, które szczątkowo regulują wybrane kwestie związane z zatrudnieniem cudzoziemców. Rozproszenie przepisów prawnych, dotyczących de facto jednej materii, stanowi poważne utrudnienie dla ich przestrzegania i stosowania przez pracodawców.
Dynamiczny rozwój polskiego rynku pracy dla cudzoziemców, który możemy obserwować od kilku lat oraz konieczność podążania za jego aktualnymi potrzebami, uzasadnia również częstą nowelizację ww. przepisów, stąd brak kompleksowej regulacji prawnej naraża pracodawców na nieświadome nieprzestrzeganie przepisów prawnych lub stosowanie regulacji już nieobowiązujących.
BCC deklarując merytoryczne wsparcie, proponuje stworzenie kompleksowej regulacji w zakresie zatrudniania cudzoziemców w Polsce.
BCC proponuje też konkretne modyfikacje przepisów umożliwiające usprawnienie procedur, które utrudniają i wydłużają prowadzone postępowania związane z legalizacją zatrudnienia cudzoziemców.
Choć przedsiębiorcy dostrzegają inicjatywę ustawodawcy do stworzenia szybszych i sprawniejszych procedur oraz instytucji przeciwdziałających nadużyciom to należy zauważyć, że liczba formalności jaka związana będzie z weryfikacją dotyczącą wydawanych zezwoleń na pracę sezonową (m.in. sprawdzaniem czy praca wykonywana przez cudzoziemca mieści się PKD przedsiębiorcy) z dużym prawdopodobieństwem spowoduje spowolnienie pracy urzędów.
Co więcej, wprowadzone przepisy zawierają luki trudne do rozwiązania przez przedsiębiorców jak np. brak procedury wydawania zezwolenia na pracę sezonową dla cudzoziemca, który przebywa już w Polsce (a nie zamierza do niej dopiero przybyć). Jako przykład rozwiązań wydłużających postępowanie przed urzędem podać można ustalenie właściwości dla podmiotów jednoosobowych prowadzących działalność gospodarczą w miejscu zamieszkania pomimo tego, że często miejsce prowadzenia działalności różni się od miejsca zamieszkania takiego przedsiębiorcy. Kryterium miejsca zamieszkania jest również nieweryfikowalne dla urzędów, które na wstępnym etapie wpływu wniosku badają swoją właściwość. Są to jednak tylko przykłady procedur, które de facto utrudniają i wydłużają prowadzone postępowania.
Joanna Torbé
ekspertka BCC ds. prawa pracy i ubezpieczeń społecznych
