Dominującym materiałem w życiu codziennym stały się tworzywa sztuczne. Ich wszechobecność wynika z wielu zalet plastiku. Jest on lekkim, łatwo formowalnym i niedrogim materiałem.
Jednak, aby uzyskać pożądane kształty i nadać temu materiałowi określone cechy, musi on zostać poddany procesom przetwórczym.
Rodzaje modyfikatorów przetwarzania tworzyw sztucznych
Substancje chemiczne stosowane przez przemysł tworzyw sztucznych to m.in. modyfikatory przetwarzania. Pełnią one wiele różnych funkcji i właśnie dlatego zostały podzielone na kilka grup funkcyjnych, takich jak: dodatki upłynniające, inhibitory korozji, dodatki tiksotropujące, dyspergujące, smarujące oraz antyadhezyjne. Poznajmy zatem, jaki wpływ na materiał mają modyfikatory przetwarzania i jakie są ich właściwości.
- Dodatki upłynniające - są to substancje obniżające temperaturę płynięcia i mięknienia polimerów. Charakteryzują się niską lepkością, dzięki czemu możliwe jest uzyskanie płynnej formy tworzywa sztucznego w krótkim czasie. Przykładowym dodatkiem upłynniającym dostępnym na rynku jest Rodys L, produkowany przez producenta chemii, Grupę PCC.
- Inhibitory korozji - to dodatki do tworzyw sztucznych zapobiegające korodowaniu metali. Ich niewielka ilość znacząco wpływa na ochronę wszelkich urządzeń metalowych używanych w procesach przetwórczych. Występują zarówno w formie proszku, jak i cieczy. Dzięki środkom zapobiegającym i hamującym korozję np. Chemstat Cl1020 możliwe jest efektywne wytwarzanie materiałów bez konieczności częstych wymian części urządzeń technologicznych.
- Dodatki tiksotropujące - to substancje używane do zwiększania lub zmniejszania lepkości pod wpływem odkształceń plastycznych. W przemyśle tworzyw sztucznych wykorzystywane są zwykle krzemionka, mielone szkło oraz talk. Dodatki te powodują zmianę formy tworzywa podczas wstrząsów lub naprężeń. Sprawiają, że w wyniku odkształceń, tworzywa w formie stałej stają się płynne lub tworzywa będące cieczami gęstnieją.
- Środki antyadhezyjne, smarujące i dyspergujące to dodatki, które odpowiadają za zmniejszenie tarcia zewnętrznego i wewnętrznego. Dzięki nim polimer ma większą plastyczność i nie przywiera do metalowych elementów maszyn. Takim środkiem jest np. Maxomer LUBE-E2SA-B.
Proces przetwarzania tworzyw sztucznych bez tych substancji chemicznych byłby nie tylko trudny z technologicznego punktu widzenia, ale i kosztowny. Należy wykorzystywać także inne środki, takie jak plastyfikatory do tworzyw sztucznych lub środki antystatyczne. Do tworzyw sztucznych mogą być także dodawane stabilizatory przetwarzania oraz modyfikatory właściwości. Korzyści płynące z wykorzystywania dodatków funkcyjnych sprawiają, że firmy z tego sektora gospodarki mają szansę zaoszczędzić energię, czas, a w konsekwencji również pieniądze.
