Odzysk tworzyw sztucznych

Odzysk tworzyw sztucznych W swoim corocznym raporcie poświęconym sytuacji w branży tworzyw sztucznych w Europie stowarzyszenie PlasticsEurope przyjrzało się m.in. kierunkom odzysku tworzyw sztucznych według ich zastosowania.

Ze wszystkich zastosowań dla tworzyw sztucznych najdłużej obecne w procesach odzysku są opakowania, a ich udział w całej ilości zużytych wyrobów z tworzyw sztucznych wynosi ok. 63 proc. Nie dziwi więc, że większość materiału odzyskanego w recyklingu pochodzi właśnie z opakowań. Obecnie w Europie 40 proc. butelek i folii jest poddawane recyklingowi mechanicznemu. Recyklingowi poddaje się też ponad 90 proc. skrzynek i pudełek. Ilość innych tworzyw mieszanych poddawanych recyklingowi jest wciąż niewielka i wynosi w Europie mniej niż 10 proc. Ogólnie recykling ze zbiórki zużytych opakowań wzrósł w skali roku w Europie z 28 do 29 proc.

Ważnym kierunkiem odzysku są także folie rolnicze. Odpady z tworzyw sztucznych pochodzące z rolnictwa, takie jak np. folie do przechowywania kiszonki, to dobre źródło materiału do recyklingu mechanicznego, ponieważ zawierają one tylko kilka rodzajów tworzyw, głównie poliolefin. Zazwyczaj są one jednak zanieczyszczone ziemią, co stanowi wyzwanie zarówno techniczne jak i finansowe dla recyklingu i odzysku efektywnego ekonomicznie i ekologicznie.

Udział materiału odzyskiwanego w procesach recyklingu samochodów i pojazdów wycofanych z eksploatacji wynosi w tej chwili w Europie ok. 10 proc. Dla przykładu firma Volkswagen otrzymała nagrodę za opracowany przez siebie proces SiCon, polegający na mechanicznych odzyskiwaniu użytecznych surowców wtórnych z pozostałości złomowanych samochodów. Zakłady wykorzystujące tę technologię są obecnie budowane i uruchamiane w Holandii i Austrii.

Odzysk tworzyw sztucznych ma tez miejsce w przemyśle elektrycznym i elektronicznym. Ograniczenia dla recyklingu w sektorze elektrycznym i elektronicznym wynikają przede wszystkim ze stopnia złożoności wyrobów, a także stosowania w nich wielu materiałów w sposób, który znacznie utrudnia i zwiększa koszty ich sortowania.

Przykładem rozwijającej się w naszym kraju gałęzi recyklingu w branży elektrycznej i elektronicznej są wewnętrzne okładziny lodówek. Dla większości tego rodzaju odpadów najlepszą metodą jest przetwarzanie termiczne z odzyskaniem surowca podstawowego lub energii. Nie ma dokładnych danych na temat rzeczywistych ilości zużytego sprzętu elektronicznego. Szacuje się, że pewne ilości są eksportowane poza Polskę.

Odzysk następuje także w sektorze budowlanym. Tworzywa sztuczne wykorzystywane w budownictwie są przeznaczone do użytkowania przez długi czas, tak więc nie są źródłem dużej ilości odpadów. Niemniej jednak recykling w tej branży rozwija się, np. w 2008 r. poddano recyklingowi 16 proc. rur, czyli o 3 proc. więcej niż w roku wcześniejszym.

Czytaj więcej:
Recykling 1106