W ostatnich latach w Wielkiej Brytanii prowadzono szeroko zakrojone badania dotyczące recyklingu pojemników na mleko wykonanych z polietylenu wysokiej gęstości (HDPE) i przetwarzania ich w regranulat odpowiedni do zastosowania w produktach przeznaczonych do kontaktu z żywnością. Jak wynika z informacji przedstawionych przez Stowarzyszenie PlasticsEurope, badania zlecone przez WRAP (Waste and Resources Action Programme), czyli Program Działań na Rzecz Odpadów i Zasobów, wskazują że produkowanie regranulatu HDPE przeznaczonego do kontaktu z żywnością jest zarówno możliwe technologicznie, jak i opłacalne pod względem komercyjnym.
Badania te, a także zainteresowanie ze strony przemysłu recyklingu tworzyw sztucznych, to odpowiedź ze strony producentów butelek z tworzyw sztucznych na zapotrzebowanie na polimer przeznaczony do kontaktu z żywnością. Do tego typu firm należy m.in. Nampak, producent większości tworzywowych pojemników na mleko stosowanych w Wielkiej Brytanii oraz sieci handlowe, w tym znany Mark&Spencer.
Dwie pierwsze instalacje do produkcji regranulatu HDPE przeznaczonego do kontaktu z żywnością uruchomione zostały w 2008 r. Przewiduje się wzrost produkcji wraz z coraz większą liczbą brytyjskich przetwórców zajmujących się recyklingiem i posiadających stosowne wyposażenie.
Do tej pory firma Nampak podpisała umowy na dostawę przez brytyjskich przetwórców 24 tys. ton regranulatu HDPE rocznie, przeznaczonego do kontaktu z żywnością. Wielkość ta powinna pozwolić firmie osiągnąć cel zakładający wykorzystanie 30 proc. HDPE z recyklingu we wszystkich pojemnikach na mleko do końca bieżącego roku.
W przeciwieństwie do innych europejskich krajów, produkcji regranulatu HDPE przeznaczonego do kontaktu z żywnością w Wielkiej Brytanii, sprzyja duży udział butelek na mleko wykonanych z bezbarwnego HDPE w ogólnym strumieniu odpadów z tworzyw sztucznych (ok. 80 proc. butelek z HDPE). Przed dalszym przetworzeniem butelki na mleko z pierwotnego HDPE muszą być poddane sortowaniu zapewniającemu 99 proc. czystość pod względem rodzaju i koloru polimeru. W Wielkiej Brytanii stosuje się w tym celu automatyczne oprzyrządowanie sortując NIR; na koniec procesu odpady poddawane są ostatecznej kontroli ręcznej. Następnie butelki są rozdrabniane i myte, po czym przechodzą przez automatyczne urządzenia do sortowania usuwające wszelkie pozostałe zanieczyszczenia, np. drobinki metalu, szkła, drzewa oraz kolorowy HDPE, który mógł dostać się do procesu recyklingu.
Ostatnim etapem jest wytłaczanie płatków – w wysokiej temperaturze i pod zmniejszonym ciśnieniem – w celu wyprodukowania odpowiednich palet. Zapotrzebowanie na HDPE pochodzący z recyklingu do zastosowań w opakowaniach mających kontakt z żywnością wciąż utrzymuje się na wysokim poziomie, pomimo obecnej sytuacji gospodarczej. Nowe możliwości związane z przetwarzaniem HDPE pojawiają się w bardzo dobrym momencie, wciąż rośnie bowiem ilość odzyskiwanych w Wielkiej Brytanii butelek z tworzyw sztucznych.
Podobne rozwiązania stosowane są również przy produkcji regranulatu PET przeznaczonego do kontaktu z żywnością. WRAP zlecił ostatnio badanie mające na celu określenie możliwości uzyskania regranulatu PP przeznaczonego do kontaktu z żywnością, przy wykorzystaniu procesów podobnych do tych, jaki stosowane są w przypadku HDPE.
