Wszechstronne zastosowanie poliestrów

Tworzywo PBT jest stosowane do produkcji metodą wtryskową przedmiotów, które muszą zapewniać wysoką stabilność wymiarów i niewielką podatność na ścieranie. Chodzi tu o np. elementy obsługowe we wnętrzach pojazdów czy podzespoły elektryczne. Odporność na szok termiczny czyni z PBT materiał do produkcji ekspresów do kawy czy żelazek na parę. W postaci włókien spotykany jest PBT jako włosie w szczoteczkach do zębów czy jako osłony dla światłowodów, a tym samym również w kablach do sieciowania stanowisk kierowania maszynami drukującymi oraz koekstrudowane z CPET jako rdzeń stretchowy do spodni.

Od niedawna PBT znajduje zastosowanie jako wypełniacz nano. W przezroczystych wstęgach foliowych, którym nadaje się nieprzezroczystość drogą rozciągania, nanocząsteczki służą jako środek kawitacyjny. Wypełniają powstające wolne przestrzenie i zapobiegając utracie wytrzymałości przez puste przestrzenie w folii. Niektóre nieprzezroczyste folie do druku offsetowego UV zawierają więc tworzywo PBT. W produktach wytwarzanych metodą wtrysku, nanocząsteczki PBT polepszają właściwości przepływowe rozgrzanych termoplastów, które można dzięki temu przetwarzać na bardziej filigranowe i elastyczniejsze elementy.

Najdroższym poliestrem jest poliwęglan. Jest on wytwarzany z trującego tlenochlorku węgla (fosgenu) i glikolu. Wszystkie płyty CD, DVD i dyski są wykonywane z PC, ponieważ ten poliester cechuje nadzwyczajna przezroczystość oraz możliwość bezbłędnego zapisywania warstwy danych również poprzez polimer. Najszybszą metodą dekorowania płyt jest bezwodny druk offsetowy UV, pozwalający jednocześnie na uzyskanie fotorealistycznej jakości obrazu. Fotorealistyczny zadruk można uzyskać również metodą termodruku retransferowego, ale ta metoda jest zbyt wolna.

Sitodruk i druk atramentowy pozostają daleko w tyle za bezwodnym offsetem UV, zarówno pod względem szybkości jak i jakości. W przygotowalni druku poliwęglan jest znany z przezroczystej i zabarwionej obudowy komputeów Apple. Ze względu na doskonałą przezroczystość PC wypiera polimer polimetakrylan metylu (PMMA, pleksi glas) w wielu obszarach zastosowań.

W zależności od celu zastosowania poliestry, a konkretnie elastyczne PET i EPN oraz sztywny PA, są obok papieru preferowanymi podłożami drukowymi dla rozwijających się technologii druku przemysłowego farbami drukarskimi przewodzącymi elektrycznie. Takie „farby drukarskie” same są specjalnymi polimerami, których częściowo jonowa struktura zapewnia transport elektronów.

Wielce obiecującym kopolimerem jest też PEDOT:PSS, złożony z dwóch jonomerów: polietylenodioksytiofenu i polistyrenosulfonianu.

PEDOT:PSS wydaje się obecnie najlepszym materiałem do zadruku w offsecie arkuszowym i wąskowstęgowym, ponieważ może być nanoszony z niewielką ciągłością jako farba offsetowa o konsystencji pasty i prawidłowo odtwarzać drobne struktury. Z powodzeniem przebiegły również próby, w których domieszano PEDOT:PSS do środka zwilżającego, a zespoły farbowe pozostały puste. W ten sposób niedrukujące cząsteczki tlenku aluminium na formie drukującej stały się nagle cząsteczkami drukującymi, przy czym udział PEDOT:PSS został całkowicie przeniesiony na substrat przez specjalny obciąg drukujący.