Tworzywa konstrukcyjne z surowców wtórnych PET

Natomiast obserwacje mikroskopowe przełomów próbek przeprowadzone metodą SEM wykazują jednorodność struktury. Przedstawione mikrofotografie są charakterystyczne dla polimerów semikrystalicznych. Kompatybilność składników mieszaniny jest tak duża, że w warunkach badania nie uwidacznia się struktura heterofazowa. Zdyspergowane polimery mogą tworzyć wzajemnie przenikające się mikrofazy. Makro i mikrofazowa jednorodność próbek występuje również w przypadku dużej gęstości powiązań chemicznych między składnikami mieszaniny.

Badania właściwości wytrzymałościowych podczas rozciągania i zginania są źródłem informacji o cechach konstrukcyjnych tworzyw. Wiadomo, że z powodu braku współmieszalności składników mieszanin polimerów następuje pogorszenie naprężenia zrywającego i udarności, natomiast w warunkach korzystnych oddziaływań międzyfazowych występuje addytywność lub synergizm tych właściwości.

Udział R-PE zaszczepionego pochodnymi 2-oksazoliny, jak wynika z tabeli 2, ma wyraźny wpływ na podstawowe właściwości PET. W wyniku modyfikacji chemicznej rośnie naprężenie zrywające, wydłużenie przy zerwaniu oraz znacznie udarność.

Ma to duże znaczenie w czasie eksploatacji kształtek użytkowych poddanych zmiennym obciążeniom. Modyfikacja chemiczna usuwa zatem podstawową wadę PET, tj. kruchość. Niska udarność ogranicza bowiem znacznie zakres stosowania polimeru. Zmniejszenie modułu sprężystości przy zginaniu jest wynikiem zaburzenia struktury krystalicznej. Zmniejszenie wskaźnika szybkości płynięcia MFR można interpretować zmianą oddziaływań międzycząsteczkowych lub wzrostem ciężaru cząsteczkowego.

Wiadomo, że włókno szklane powoduje znaczny wzrost sztywności i wytrzymałości materiału, ale jednocześnie powierzchnia wyrobu nieznacznie matowieje. Natomiast kulki szklane umożliwiają otrzymanie powierzchni o wysokim połysku, przy niewielkim obniżeniu właściwości mechanicznych. Dlatego połączono cechy obu napełniaczy w celu uzyskania odpowiednich właściwości. Właściwości mechaniczne produktów napełnionych włóknem szklanym i zespołem napełniaczy włókno szklane/kulki szklane przedstawia poniższa tabela.

Włókno szklane spowodowało przede wszystkim wzrost wytrzymałości (przy rozciąganiu i zginaniu) oraz sztywności (moduł sprężystości przy zginaniu). Wraz ze wzrostem sztywności rośnie trwałość kształtów w podwyższonej temperaturze (temperatura ugięcia) i udarność z karbem, wydłużenie natomiast maleje. Zmiany te spowodowane są silnym wpływem włókna szklanego na kinetykę i termodynamikę krystalizacji.

Zgodnie z przewidywaniami, kompozyty napełnione zespołem napełniaczy włókno szklane/kulki szklane charakteryzują się dużą wytrzymałością mechaniczną i sztywnością, wysoką udarnością, dużą stabilnością kształtu w warunkach oddziaływania ciepła (HDT = = 210 st. C), a także wysokim połyskiem powierzchni.