Postaw na recykling
W ostatnich latach duży nacisk położono na pojęcie odzysku i recyklingu. W myśl aktualnych przepisów odzysk to m.in. wszelkiego rodzaju działania polegające na wykorzystaniu odpadów w całości lub w części, a przy tym nie stwarzające zagrożenia dla ludzi i środowiska. Formą odzysku jest popularny ostatnio recykling. Umożliwia on powtórne przetwarzanie materiałów zawartych w odpadach w procesie produkcyjnym. Przypomnijmy, że każdy producent jest zobowiązany do osiągnięcia określonego poziomu odzysku i recyklingu. Jego najniższy współczynnik został określony w załączniku 4 do ustawy o opłacie produktowej. W przypadku nie spełnienia wymogów przedsiębiorcy są zobowiązani do ponoszenia opłaty produktowej. Oblicza się ją oddzielnie dla każdego rodzaju opakowań. W roku 2005 maksymalna taka opłata wynosiła 3,84 złotych za 1kg. W celu jej zminimalizowania przedsiębiorca może zorganizować odzysk i recykling we własnym zakresie bądź poprzez organizację odzysku. O ile w przypadku małych podmiotów gospodarczych samodzielne działanie jest możliwe, o tyle w przypadku przedsiębiorstw średnich i dużych własne zaplecze recyklingowe może być kosztowne. Warto wspomnieć że w roku 2002 z tytułu opłaty produktowej za opakowania do urzędów marszałkowskich wpłynęło 11,6 mln złotych.
Oznakowania i certyfikaty
Kolejną ważną kwestią dotyczącą rynku opakowań jest obowiązek ich znakowania Dyrektywa 94/62/WE wprowadziła upoważnienie dla Komisji Europejskiej do stworzenia odpowiedniej identyfikacji i klasyfikacji opakowań. Tak też się stało w decyzji Komisji 97/129/WE. I tak, oznakowanie powinno być wyraźne, widoczne, czytelne oraz trwałe po otwarciu opakowania. Dla poszczególnych rodzajów opakowań decyzja komisji określa numerację i symbole. Podobnie czyni polskie prawo przenosząc częściowo postanowienia dyrektywy oraz decyzji w rozporządzeniu Ministra Środowiska w sprawie określenia wzorów oznakowania opakowań (Dz. U. z 2004 Nr 94 poz. 927).
Ponadto na opakowaniu powinno się znaleźć oznaczenie o przydatności do recyklingu i określenie o przydatności opakowania do wielokrotnego użytku. - mówi Zbigniew Fornalski ze Stowarzyszenia Papierników Polskich - Producenci powinni pamiętać także o dowodzie potwierdzającym zgodność pojemnika, kartonu itd. Ważna jest tutaj deklaracja zgodności producenta czy importera lub uzyskanie odpowiedniego certyfikatu. Na terenie Polski certyfikacją opakowań na zgodność z normami PN-EN zajmuje się m.in. Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Opakowań (COBRO) w Warszawie. Kolejnym, istotnym zagadnieniem jest produkcja opakowań przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi. Ze względu na bezpośredni wpływ tych wyrobów na zdrowie i bezpieczeństwo ludzi przewidziano szczegółową regulację prawną w tym zakresie. Na gruncie prawa Unii Europejskiej kwestie te regulują dyrektywy: 89/109/EWG, 2002/72/WE, 2004/19/WE, 84/500/EWG, 93/10/EWG. W polskim prawie regulacje te odnalazły swoje odzwierciedlenie przede wszystkim w ustawie „O materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością” (Dz. U. z 2001 r. Nr 128 poz. 1408 z późn. zm.) oraz aktach wykonawczych.
