Przegląd metod czyszczenia form wulkanizacyjnych

W ostatnich latach popularyzuje się również metodę wykorzystującą jako substancję ścierną stały dwutlenek węgla, tzw. „suchy lód”. Urządzenie czyszczące z wykorzystaniem suchego lodu działa na tej samej zasadzie, co maszyny wykorzystujące tradycyjne media ścierające. Granulki suchego lodu o temperaturze -78°C wyrzucane w silnym strumieniu sprężonego powietrza uderzają z dużą siłą o zabrudzoną powierzchnię formy. W zetknięciu z gorącą powierzchnią formy (o temp. >150°C) granulki resublimują - CO2 w postaci gazu zwiększa swoją objętość 700-krotnie. W wyniku gwałtownego schłodzenia zanieczyszczenia zamarzają, kurczą się i odrywają od powierzchni formy.

Granulki CO2 są wytwarzane w granulatorze i przechowywane w izolowanych termicznie kontenerach (mogą być dostarczane przez firmę zewnętrzną lub produkowane na miejscu).

Metoda z zastosowaniem suchego lodu pozwala ograniczyć czas przestoju prasy wulkanizacyjnej, ponieważ nie trzeba wymontowywać formy. Eliminuje potrzebę stosowania detergentów lub innych substancji chemicznych w celu odtłuszczenia formy. Poza tym, nie ma innych odpadów, oprócz usuniętego zanieczyszczenia. Sposób, w jaki zestalony CO2 oddziałuje z powierzchnią formy nie powoduje uszkodzeń.

Artgraf


Obok metod mechanicznych do czyszczenia form wulkanizacyjnych stosowane są metody chemiczne. Metody te często się wzajemnie uzupełniają.

Do czyszczenia chemicznego można używać substancji zarówno organicznych, jak i nieorganicznych. Forma poddawana jest np. działaniu środków fluorujących w atmosferze azotu. Środki te zmiękczają (spęczniają) przylegającą gumę, którą następnie można usunąć mechanicznie. Powierzchnie zanieczyszczone węglowodorami odmywa się kolejno roztworami zasad i kwasów.Stosuje się też rozpuszczalniki organiczne - chlorowęglowodory np.: 1,1,1-trichloroetan.

Do czyszczenia formy wulkanizacyjnej można też wykorzystać mieszanki gumowe o określonym składzie. Przykładowy skład takiej mieszanki przedstawiono w tabeli 3. Aktywnie działającym składnikiem mieszanki jest 2-amino-2-metylo-1-propanol (APM), który reaguje z siarczkiem cynku na powierzchni formy.

Składniki mieszanki czyszczącej


Równie aktywne jak APM są inne związki aminowe, a także mieszaniny związków zawierających grupy aminowe i hydroksylowe, np. monoizopropropanoloamina, trietanoloamina, 2-(hydroksyetoksy)-metyloamina,czy 2-aminoetylopropanodiol.

Metody termiczne, które również są wykorzystywane do oczyszczania form wulkanizacyjnych polegają na wygrzewaniu formy. Formę wygrzewa się w piecu, indukcyjnie (stosując prąd o wysokiej częstotliwości), bądź przy użyciu palnika gazowego. Preferuje się metodę indukcyjną, ponieważ dzięki zjawisku Kelvina, najpierw nagrzewa się powierzchnia formy i krótszy jest czas jej chłodzenia. Metody te są mniej lub bardziej efektywne, w zależności od stopnia zabrudzenia formy wulkanizacyjnej. Jeśli forma jest mocno zabrudzona metody termiczne nie są w pełni efektywne i w następnym etapie formę trzeba poddać czyszczeniu ultradźwiękami lub strumieniowo - ściernemu.