Wielka rola opakowań oksy-biodegradowalnych. Polemika z COBRO

Cechy materiałów kompostowalnych i oksy-biodegradowalnych

Gdyby zestawić kilka przypadkowych cech materiałów kompostowalnych jak i oksy-biodegradowalnych, to nie zagłębiając się w szczegóły, można bardzo szybko znaleźć różnice ze wskazaniem jakościowym na te drugie.

Przyjrzyjmy się surowcom pozyskiwanym do produkcji obu rodzajów tworzyw.

W przypadku tworzyw oksy-bio koszty są znikome, gdyż produkty te powstają jako efekt uboczny produktów rafinacji ropy naftowej. Z kolei do produkcji bio-opakowań "tylko" kompostowalnych powstających na bazie polimerów bazujących na surowcach naturalnych (skrobia, celuloza, białka) koszty są już znaczne. Dzieje się tak chociażby z uwagi na fakt, iż będąc teoretycznie ekologicznymi bio-opakowania "tylko" kompostowalne zużywają do produkcji większej ilości paliw kopalnych niż ma to miejsce przy wytworzeniu produktu oksy-biodegradowalnego. Zużywają też bez porównania większą ilość wody oraz ziemi, która musiałaby zostać przeznaczona na produkcję dostatecznej ilości surowca, tak aby zastąpić konwencjonalne tworzywo.

Czy jednak producent opakowań kompostowalnych na pewno nie użył do produkcji tych opakowań składników zawierających węglowodory? Czy konsument ma szansę, aby być rzeczowo poinformowanym? Niestety, nie w Polsce. Opinia, iż jakoby "ze względu na wymagania ochrony środowiska, wyczerpywanie się zasobów ropy naftowej oraz różnego rodzaju ograniczenia w jej wydobyciu, największe znaczenie mają polimery wytwarzane z surowców odnawialnych" sugeruje, że do produkcji opakowań kompostowalnych nie jest potrzebne zużycie węglowodorów. To zaś jest po prostu nieprawdą.

Torby kompostowalne są namiastką ekologii

W jednym z ostatnich wydań tygodnika "Przekrój" określono próbę wprowadzenia różnego rodzaju "eko-toreb" jako ekoterroryzm, argumentując tę opinię jako m.in. reakcję na bardzo wysoką ceną jednorazowego opakowania. Cytowany wielokrotnie przykład Irlandii czy Kalifornia w USA jest chybiony z uwagi na masowe wykorzystywanie tam worków na śmieci do przenoszenia zakupów - a nie taki był przecież cel znacznej podwyżki cen na siatki sklepowe czy zakazu ich dystrybucji.

I tu pojawia się kolejny wątek: torby kompostowalne z uwagi na bardzo wysokie koszty surowca nadały nowy wzór do naśladowania w zakresie kształtowania cen gotowych wyrobów. Poziom ten zamiast spodziewanego efektu ekologicznego przyniósł taki efekt, iż sklepy zaczęły zarabiać na nich krocie. Nie dość, że taka torba jest droższa, nie dość że wymaga nawet do 400 proc. większego zużycia energii na etapie produkcji, to wciąż jest tylko udającą siatkę polietylenową próbą wciśnięcia konsumentom namiastki ekologii, a de facto przyczynia się też do nadmiernego zużywania tych opakowań, spalania dodatkowych ilości paliw kopalnych podczas produkcji oraz pogłębiającego się zacofania względem wielu państw świata, które już dawno odkryły zalety oksy-biodegradacji.